Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Έχω κάτι απορίες...

Μέχρι σήμερα έχω δει την αγορά εργασίας της Κύπρου να χαρακτηρίζεται κυρίως από μετριότητα. Αυτό δεν είναι αποτέλεσμα φυσικά που προέρχεται από τους εργοδότες και μόνο, σ 'αυτό έχουν βάλει και το χεράκι τους οι εργαζόμενοι, χθεσινοί, σημερινοί και αυριανοί. Η μετριότητα είναι αποτέλεσμα και από τους μεν και από τους δεν. Σημαντικό ποσοστό του εργατικού δυναμικού θεωρεί ασήμαντη την οποιαδήποτε επιπλέον προσπάθεια και ένας από τους λογούς είναι πως δεν υπάρχει αναγνώριση και ανταμοιβή (χωρίς να είμαι απολυτή) . Ποσό μάλλον σε μια εποχή κρίσης που η ανταμοιβή θεωρείται πολυτέλεια. Δηλαδή κατάλαβες; Δεν έχω να πω κάτι καινούργιο. Και επειδή δεν έχω να σου πω κάτι καινούργιο, θα σου πω ΟΛΕΣ τις απορίες που έχω…. Ελπίζω να έχεις την υπομονή!
Καταρχάς, άλλο η δουλεία, και άλλο η καριέρα. Παρόλο που και τα δυο θεωρούνται εργασία και εν μέρη έχουν το ίδιο αποτέλεσμα (λεφτά στην τσέπη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το ένα υπερβαίνει το άλλο σε ποσό) δεν εφαρμόζονται με τον ίδιο τρόπο…
Μπορεί λοιπόν στην Κύπρο να υπάρξει θέμα καριέρας και μια σωστής επαγγελματικής ανέλιξης; (Αποδεκτή η θετική απάντηση), αλλά ποσό προσιτές ευκαιρίες υπάρχουν; Μήπως τα πάντα σταματάvε στα μετρία; Ίσως το μέτριο μέχρι στιγμής στην Κυπριακή αγορά είναι αρκετό;
Και υπάρχουν νέοι εργαζόμενοι οι οποίοι έχουν πάθος με την δουλεία τους; Υπάρχουν νέοι εργαζόμενοι που εισέρχονται στο χώρο εργασίας με σκοπό να αλλάξουν τον κόσμο και να αφήσουν το δικό τους στίγμα ; Υπάρχουν σήμερα νέοι με όνειρα και στόχους που πραγματικά μπορούν να υλοποιηθούν; Και αν υπάρχουν, στην Κύπρο της μετριότητας ποσό εφικτό είναι;
ΚΑΙ υπάρχουν εργοδότες που πραγματικά ζητούν νέους με όνειρα, πάθος, και ενθουσιασμό για την δουλεία τους; Υπάρχει προϊόν παράγωγης στην Κύπρο που απαιτεί τα προαναφερόμενα; Η ίσως θεωρούνται πολυτέλεια στον κυπριακό χώρο εργασίας;
Και τελικά, αν υπάρχει επιθυμία καριέρας η λύση βρίσκεται εκτός Κύπρου;