Κριση συντροφοι - με πιανει κριση!

•           Ένα μνημόνιο από όλα παρακαλώ, με extra κούρεμα και λίγες ιδιωτικοποιήσεις. Το θέλω ξεροψημένο, συγκεκριμένα στα χείλη των φτωχών. Γράψε το στις τράπεζες και θα στείλω τον φίλο μου τον Νίκαρο να το πάρει;
•           Καλάν ο Δημήτρης που είναι;
•           Ο Δημήτρης, άστον, πάει…  εστείλαν τον σπίτι του οι ανεξάρτητοι. Εν ήταν καλός ελαλούσαν.

Η ιστορία η δική μας ξεκινά από όχι τόσο πολύ παλιά! Ρε φταίει  ο Ορφανίδης έλεγε. Ρε εσύ να σιωπάς δεν ξέρεις  ανατίναξες το Μαρί να πας ισόβια, του απαντούσαν. Ρε έχουμε πρόβλημα με τις τράπεζες έλεγε, ρε εσύ να σιωπάς έκαμες το δημοσιονομικό σκατά του έλεγαν.

Λύση καμία, μηδέν αποτελέσματα. 

  

Προσπαθώ ματαία να γράψω ότι φταιν για τα πάντα οι άλλοι! ΤΑ ΕΧΩ ΠΕΙ ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ, φτάνει!

Σήμερα όμως, τα έχω με μένα, επειδή πίστεψα. Επειδή εθελοτυφλούσα, ίσως;

Σύντροφε Δημήτρη, Σύντροφε Άνδρο,

Τα λεγάτε, και κάνεις σήμερα δεν μπορεί να σας διαψεύσει!  Ξέρουμε όλοι ξεκάθαρα ποιοι φταίνε. Τους έχουμε δει με τα ματιά μας, και στα λόγια δικαιωθήκατε! Όχι μονό εσείς, αλλά και εμείς.

Ένα πράγμα όμως, δεν σεβαστήκατε  τον κόσμο της αριστεράς, τον κάθε φτωχό αριστερό που στα μάτια σας έβλεπε την επανάσταση, που στα μάτια σας έβλεπε τον αγώνα ακόμα ζωντανό. Και εδώ είναι το ουσιαστικό μου πρόβλημα, και εδώ είναι που θυμώνω. Γιατί απλά μιλούσατε, γιατί απλά φωνάζατε. Θέλαμε να σας δούμε μιαν φορά να μας υπερασπιστείτε με σθένος!  Να πείτε αυτήν την φορά θα μιλήσουμε εκ μέρους του κόσμου της αριστεράς και θα τον δικαιώσουμε.

Φταίνε οι τράπεζες; Να μας δείξετε τους ληστές! Φταίει ο Ορφανίδης, να ζητήσετε ενδελεχή ερεύνα στα σπίτια του, στους λογαριασμούς του! Στα πάντα του! Να δώσει κατάθεση, ζωντανά σύντροφε Δημήτρη, όπως έκανες και εσύ. Θυμάσαι;  Σεβάστηκες την απαίτηση των δεξιών τότε, και ένιωσα ξανά περήφανη που είμαι αριστερή – ακελική. 

Μεγάλωσα στην Εδόν , μεγάλωσα με τις αρχές του κόμματος. Να έχω άποψη και να την υπερασπίζομαι μέχρι τέλους! Να έχω το μεράκκι του αγώνα, να έχω την επανάσταση ζωντανή μέσα μου. Θυμάστε; Μας μεγαλώσατε με το αξίζει φιλέ να υπάρχεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει!

Σύντροφοι, γιατί φοβηθήκατε την φωτιά; Τι σημαίνει αποχή σύντροφοι; Από τι; Από το μέλλον το δικό μας; Αυτό που εσείς μας υποσχεθήκατε πως θα έρθει μέσω αγώνων και μόνον! Εσείς ζητάτε αποχή από μένα; Και από τον κάθε σύντροφο Εδονίτη/Ακελικό – την στιγμή που προτιμάμε να καούμε για το όνειρο μας παρά να το προδώσουμε;

Σύντροφοι – δεν είμαι οικονομολόγος ούτε ξέρω την καλύτερη λύση! ΞΕΡΩ ΟΜΩΣ ότι ο φόβος σας είναι αδικαιολόγητος! Σύντροφοι μου, δεν ξέρω τι να ονομάσω την πράξη σας αυτή… και αυτό που με φοβίζει περισσότερο είναι η αδυναμία μου να την αποκαλέσω…