Κυριακή 24 Μαρτίου 2013

Κριση συντροφοι - με πιανει κριση!


  •           Ένα μνημόνιο από όλα παρακαλώ, με extra κούρεμα και λίγες ιδιωτικοποιήσεις. Το θέλω ξεροψημένο, συγκεκριμένα στα χείλη των φτωχών. Γράψε το στις τράπεζες και θα στείλω τον φίλο μου τον Νίκαρο να το πάρει;
  •           Καλάν ο Δημήτρης που είναι;
  •           Ο Δημήτρης, άστον, πάει…  εστείλαν τον σπίτι του οι ανεξάρτητοι. Εν ήταν καλός ελαλούσαν.



Η ιστορία η δική μας ξεκινά από όχι τόσο πολύ παλιά! Ρε φταίει  ο Ορφανίδης έλεγε. Ρε εσύ να σιωπάς δεν ξέρεις  ανατίναξες το Μαρί να πας ισόβια, του απαντούσαν. Ρε έχουμε πρόβλημα με τις τράπεζες έλεγε, ρε εσύ να σιωπάς έκαμες το δημοσιονομικό σκατά του έλεγαν.

Λύση καμία, μηδέν αποτελέσματα. 
  
Προσπαθώ ματαία να γράψω ότι φταιν για τα πάντα οι άλλοι! ΤΑ ΕΧΩ ΠΕΙ ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ, φτάνει!

Σήμερα όμως, τα έχω με μένα, επειδή πίστεψα. Επειδή εθελοτυφλούσα, ίσως;

Σύντροφε Δημήτρη, Σύντροφε Άνδρο,

Τα λεγάτε, και κάνεις σήμερα δεν μπορεί να σας διαψεύσει!  Ξέρουμε όλοι ξεκάθαρα ποιοι φταίνε. Τους έχουμε δει με τα ματιά μας, και στα λόγια δικαιωθήκατε! Όχι μονό εσείς, αλλά και εμείς.

Ένα πράγμα όμως, δεν σεβαστήκατε  τον κόσμο της αριστεράς, τον κάθε φτωχό αριστερό που στα μάτια σας έβλεπε την επανάσταση, που στα μάτια σας έβλεπε τον αγώνα ακόμα ζωντανό. Και εδώ είναι το ουσιαστικό μου πρόβλημα, και εδώ είναι που θυμώνω. Γιατί απλά μιλούσατε, γιατί απλά φωνάζατε. Θέλαμε να σας δούμε μιαν φορά να μας υπερασπιστείτε με σθένος!  Να πείτε αυτήν την φορά θα μιλήσουμε εκ μέρους του κόσμου της αριστεράς και θα τον δικαιώσουμε.

Φταίνε οι τράπεζες; Να μας δείξετε τους ληστές! Φταίει ο Ορφανίδης, να ζητήσετε ενδελεχή ερεύνα στα σπίτια του, στους λογαριασμούς του! Στα πάντα του! Να δώσει κατάθεση, ζωντανά σύντροφε Δημήτρη, όπως έκανες και εσύ. Θυμάσαι;  Σεβάστηκες την απαίτηση των δεξιών τότε, και ένιωσα ξανά περήφανη που είμαι αριστερή – ακελική. 

Μεγάλωσα στην Εδόν , μεγάλωσα με τις αρχές του κόμματος. Να έχω άποψη και να την υπερασπίζομαι μέχρι τέλους! Να έχω το μεράκκι του αγώνα, να έχω την επανάσταση ζωντανή μέσα μου. Θυμάστε; Μας μεγαλώσατε με το αξίζει φιλέ να υπάρχεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει!

Σύντροφοι, γιατί φοβηθήκατε την φωτιά; Τι σημαίνει αποχή σύντροφοι; Από τι; Από το μέλλον το δικό μας; Αυτό που εσείς μας υποσχεθήκατε πως θα έρθει μέσω αγώνων και μόνον! Εσείς ζητάτε αποχή από μένα; Και από τον κάθε σύντροφο Εδονίτη/Ακελικό – την στιγμή που προτιμάμε να καούμε για το όνειρο μας παρά να το προδώσουμε;

Σύντροφοι – δεν είμαι οικονομολόγος ούτε ξέρω την καλύτερη λύση! ΞΕΡΩ ΟΜΩΣ ότι ο φόβος σας είναι αδικαιολόγητος! Σύντροφοι μου, δεν ξέρω τι να ονομάσω την πράξη σας αυτή… και αυτό που με φοβίζει περισσότερο είναι η αδυναμία μου να την αποκαλέσω…

Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

Ο Τάκης έχει νεύρα!


Ακούω παράπονα ποτζί, παράπονα ποδά… Εν άκουσα έναν να μεν κλαίεται …να πει ρε παιδίν μου τούτη εν η ζωή μου, τούτα έχω με τούτα έννα πολεμήσω… και με τούτα έννα τα καταφέρω! Τζίνο που με εξοργίζει παραπάνω εν το θράσος που έχουμεν να ζητούμε τζαι Τζίνα που ΔΕΝ έχουν οι άλλοι!

Κοπέλια κλαμένα της Κύπρου…ναι ναι -  εσείς Ελληνοκύπριοι / Κύπριοι / Έλληνες (καθαροί) επέρασεν ποττέ που τον  νουν σας ότι είμαστεν ο ΠΛΕΟΝ(!)κακομαθημένος λαός τούτου του κόσμου;

Έλατε μερικές εικόνες να καταλάβετε τι εννοώ

Ε/Κ – Έρκουνται τζαι τρων τα λεφτά μας…(post στο Facebook μέσω του iPhone 5)
Ένα λεπτό ρε κύριε μου, που πάεις; Δηλαδή ποια λεφτά σου τρων; Την χορηγία που εισιεν να σου δώσουν για να πιάσεις το iPad το 10;

Ε/Κ – Έρκουνται τζαι πιάνουν τες δουλείες μας…
Ναι ρε, επειδή το όνειρο σου ήταν πάντα να πάεις βόθρατζιης – οικιακή βοηθός  ή πατατάρης. Πως το αντέχεις να χάνεις τέτοιες ευκαιρίες ανέλιξης!

Ε/Κ – (Συνήθως εργοδότης)  Παράνομοι μετανάστες; Να φύουν ούλλοι ρε!
Συγγνώμη; 

Ε/Κ – Να περιμένω σειρά τζαι να εξυπηρετούν τους αλλοδαπούς πιο γλήορα;;! Α-Π-Α-Ρ-Α-Δ-Ε-Κ-Τ-Ο!
Ναι ρε δικέ μου επειδή εσύ ξέρεις τι σημαίνει σειρά! Τζαμέ στα φώτα του καλησπέρα κάμνεις tutorial  «Πως περιμένουμε στην σειρά»!


Κοπέλια μου καλά και όμορφα, είμαστε που τες πιο τυχερές ομάδες σε τούτον τον κόσμο – Πέραν που την μόρφωση που οι δικοί μας έφτυσαν αίμα κυριολεκτικά για να έχουμε… ζούμε τζαι σε ένα κόσμο…(ακόμα) που έχουμε σπίτι και φαγητό να φάμε  μαζί  με τους ανθρώπους μας!
Τούτοι που μπαίνουν στα πόθκια σας, δεν ζούσαν ούτε σε παλάτια – ούτε σε πολυτέλειες και χλιδές . Ήρταν για ένα καλύτερο αύριο. Και το καλύτερο τους αύριο εν μια χορηγία που την ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ (μαζί με ένα ποσό της κυβέρνησης το οποίο ήταν προσυμφωνημένο ) και να πλυνίσκουν πιάτα. Να ζουν 6-6 πέρκι καταφέρουν να φυλάξουν λεφτά για να στείλουν στα κοπελούθκια τους, να τα σπουδάσουν! …Επειδή οι ελπίδες τους πλέον εν στο να τους δώσουν ένα καλύτερο μέλλον – θυμίζει σας τίποτε τούτο;

Επίσης σε κάποιους άλλους αρτιμελής τύπους που συνεχίζουν να κλαίονται και να ωρύονται... καλά κάμνουν να πουν ένα ευχαριστώ που έχουν την υγεία τους. Να πουν άλλο έναν ευχαριστώ που μπορούν και κρατούν κινητό τελευταίας τεχνολογίας  και επιτέλους  ξεκινήσουν να αγωνίζονται! Ξέρω το, εν μας εμάθαν και δεν γνωρίζουμε πώς γίνετε, εν δύσκολο… αλλά αν το προσπαθήσουμε μπορούμε!  Τα επιδόματα των ξένων δεν ήταν – και δεν θα είναι ποτέ δικά μας. Το μέλλον για το οποίο αγωνίζονται, είναι το παρελθόν των γονιών μας. Είμαστε ήδη έτη μπροστά! Η δουλειά μας δεν είναι να μπαίνουμε εμπόδιο στο μέλλον τους, αλλά να ανοίξουμε δρόμους για όλους! Να είμαστε προστάτες της ελευθερίας! Προστάτες του κάθε ανθρώπου πάνω σε τούτη την γη, επειδή μιαν μέρα ΙΣΩΣ να είμαστε εμείς στην θέση τους. (Captain Planet εδώ!)

Ελάτε να μάθουμε να κερδίζουμε τζίνα που θέλουμε! Έλατε να μάθουμε να εκτιμούμε ότι έχουμε! Και επιτέλους ελάτε να μάθουμε να προσπαθούμε…

Και αν δεν το βλέπετε αυτό να γίνετε …να σας παρακαλέσω να επιστρέψετε στην γωνιά σας-αυτή την φορά σιωπηλά όμως γιατί απλά ταλαιπωρείται τα αυτάκια μας και μπαίνετε εμπόδιο στα όνειρα μας!

Καλόν αγαπησιάρικο μηνά να έχουμε!
Τάκης.