Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

...Σήμερα


Είχα μια μόνο ευκαιρία, ήταν εμφανές …την ήξερα και εγώ, και όλοι την ξέραμε.  Δεν ήταν πάρα η γνώστη ευκαιρία που αναγνωρίζετε από τις λέξεις : να προσπαθήσω αρκετά. Και άδραξα λοιπόν την ευκαιρία.  Ξεπέρασα την πρώτη απουσία.  Ξεπέρασα το πρώτο υπερατλαντικό μου ταξίδι. Ξεπέρασα και τα δυο επόμενα. Ξεπέρασα την πρώτη συνέπεια από το υπερατλαντικό μου ταξίδι. Ξεπέρασα το πρώτο δίπλωμα. Ξεπέρασα το δεύτερο δίπλωμα. Ξεπέρασα την πρώτη αγάπη. Ξεπέρασα την δεύτερη αγάπη. Ξεπέρασα το πρώτο πτυχίο. Ξεπέρασα την τρίτη αγάπη. Ξεπέρασα και αυτήν την απέξω της κοινωνίας κατάσταση για πολλοστή φόρα. Ξεπέρασα την πρώτη συνέντευξη, την πρώτη δουλειά. Έκανα το εμφανές. Άδραξα την ευκαιρία. Προσπάθησα. Και ακόμα προσπαθώ. Προσπαθώ να ξεπεράσω την από μέσα κατάσταση της κοινωνίας. Προσπαθώ να ξεπεράσω τις έμμονες τους και τις ιδέες τους. Προσπαθώ να ξεπεράσω την αναίδεια τους , προσπαθώ να ξεπεράσω την αστερόσκονη της υποτίμησης που αφήνουν σε κάθε ανάσα τους. Προσπαθώ να ξεπεράσω την υποκρισία και το ψέμα τους. Προσπαθώ να ξεπεράσω την εμετική συμπεριφορά τους. Προσπαθώ και θα ξεπεράσω ακόμα και τις πλάτες τους, που υψώνονται μπροστά μου σαν τοίχοι… Γιατί το ξέρουμε όλοι, και ήταν εμφανές άλλωστε ευθύς εξαρχής. Να προσπαθήσω αρκετά.  Σήμερα, όμως δεν θα προσπαθήσω αρκετά. Σήμερα όχι … Δεν τα παρατώ …απλά, σήμερα είδα στον δρόμο μου την λάθος διεύθυνση!